KES sindiket melibatkan 47 rakyat Malaysia ditipu ditawar pekerjaan sebanyak US$1,500 (RM6,000) sebulan di Kemboja mencerminkan keterdesakan rakyat untuk mencari pekerjaan dengan gaji yang setimpal.
Pekerjaan dan gaji amat penting untuk ekonomi rakyat. Tidak mungkin negara akan menjadi negara maju pada 2020 sekiranya rakyatnya tidak bekerja, mendapat gaji rendah, dan tidak merasai kualiti hidup yang baik.
Masalah bertambah apabila pertumbuhan gaji di Malaysia pada tahun dalam lingkungan 5.2 peratus pada tahun 2019, sama dengan tahun 2018.
Hakikatnya, statistik Jabatan Perangkaan Malaysia menunjukkan hampir separuh rakyat Malaysia berpendapatan rendah, iaitu RM1,700 ke bawah. Maka ini merupakan masalah perlu diselesaikan terlebih dahulu sebelum tahun 2020.
Pekerja asing murah dan tidak berkemahiran dalam industri merupakan faktor gaji di Malaysia sukar berubah. Sedar atau tidak, gaji median pekerja asing telah meningkat sebanyak 40 peratus, daripada RM950 pada tahun 2013 kepada RM1,335 pada tahun 2016. Peningkatan gaji median bagi pekerja tempatan hanya mencatatkan peningkatan 27.1 peratus, iaitu RM1,700 pada tahun 2013 kepada RM2,160 pada tahun 2016.
Walaupun peningkatan gaji pekerja asing ini dilihat kekal rendah berbanding pekerja tempatan, tetapi kos mereka yang rendah menarik minat majikan untuk terus menggunakan mereka dalam industri.
Mengapa perkara ini berlaku? Sebab sikap industri yang melengahkan usaha kehadapan bagi menjana produktiviti tinggi, enggan melabur dalam persiapan teknologi dan kebergantungan kuat kepada buruh murah.
Laporan The Global Competitiveness 2017–2018 menyatakan Malaysia di tangga ke-46 daripada 137 negara dunia bagi persediaan teknologi dengan mata sebanyak 4.90 berbanding negara jiran, Singapura sebanyak 6.09 mata dan Jepun 5.72 mata.
Laporan Bank Negara Malaysia 2017 menyaksikan hampir 40 peratus pekerja asing berada dalam sektor produktiviti rendah, di bawah RM100,000 iaitu dalam sektor pertanian dan pembinaan. Mereka juga sanggup bekerja dalam tempoh waktu yang panjang dalam meingkatkan produktiviti kerja.
Bukankah dengan penggunaan teknologi dan mesin dapat menggantikan pekerja asing, maka ia boleh meningkatkan produktiviti dan memberi tawaran gaji lebih tinggi kepada rakyat tempatan?
Ternyata, kehadiran pekerja asing ini, walaupun dalam bidang produktiviti rendah sebenarnya telah mewujudkan persaingan kepada orang tempatan dan faktor kelembapan syarikat menggunakan teknologi. Dapatan ini berbeza dengan kajian Khazanah Research Institute (KRI) pada awal Januari 2019, menyatakan pekerja asing mendominasi pekerjaan berkemahiran rendah dan tidak mempunyai kesan kepada pekerja tempatan.
Sedangkan ada rakyat Malaysia sanggup bekerja di Australia di ladang pertanian dan buah-buahan dengan gaji sekitar RM3,000 dan RM4,000 sebulan.
Ada rakyat Malaysia menjadi buruh tanpa izin di Korea Selatan dengan gaji RM2,000 seminggu dalam pelbagai sektor berkemahiran rendah. Maka, dakwaan rakyat Malaysia tidak mahu kerja yang sukar amat kurang tepat. Semua ini berlaku kerana tawaran gaji yang tinggi!
Dalam menguruskan isu ini, majikan dan industri perlu mempunyai kesanggupan untuk mengubah kadar gaji. Kerajaan Pakatan Harapan telah memberi komitmen untuk meningkatkan gaji berdasarkan Janji 34.
Sebanyak 50 peratus kos untuk menaikkan gaji minima akan ditanggung kerajaan bersama majikan.
Kerajaan akan menampung RM250 manakala majikan menampung RM250 untuk menaikkan gaji minima kepada RM1,500.
Dasar ini perlu diambil oleh majikan untuk memastikan gaji pekerja tempatan meningkat. Tidak perlu hanya menunggu dasar gaji minima berubah. Walaupun gaji minima kini berjumlah RM1,100, tetapi ia tidak akan membantu kalau syarikat tidak mengambil tindakan selanjutnya untuk menaikkan gaji pekerja.
Kualiti pendidikan perlu diubah mengikut kehendak pasaran pekerjaan. Latihan dan kemahiran harus memberi pulang ekonomi kepada pelajar.
Pada tahun 2018, gaji median bulanan graduan politeknik Singapura meningkat daripada S$2,235 (RM6,732) kepada S$2,350 (RM7,079), peningkatan sebanyak 5.15 peratus dari tahun 2017.
Berbanding graduan teknikal Malaysia, hanya ditawarkan oleh syarikat swasta dengan gaji median bulanan sebanyak RM1,700 atau kurang RM3,000. Situasi ini bukti pendidikan dan latihan di Malaysia masih kurang mendapat tempat dalam pasaran.
Revolusi Industri (IR 4.0) akan meletakkan 54 peratus pekerjaan berkemahiran serdahana dalam risiko bagi 10 atau 20 tahun akan datang. Jika kualiti pendidikan dan latihan tidak berubah, maka pelajar tidak mahir akan menampung beban dan risiko dalam pasaran kerja dan tidak mendapat gaji yang setimpal.
Kita hanya perlukan ‘kesanggupan industri’ dalam mengubah kadar gaji rendah, ‘kesanggupan politik’ untuk memastikan pekerjaan dan gaji memberi pulangan kepada warga tempatan, ‘kesanggupan rakyat’ untuk meningkatkan kemahiran bagi mendapat gaji yang setimpal sebelum 2020, mahupun tahun 2030.
* Fakhrurrazi Rashid adalah Koordinator Program Research For Social Advancement (REFSA)
* Artikel ini merupakan pandangan peribadi penulis dan tidak semestinya mewakili pandangan sidang pengarang Astro AWANI.
